«جریانهای انحرافی مهدویت» از جمله پرسمانهای فربه و اندیشه خیز در عرصه مطالعاتی مهدویت است. با وجود رویکرد فراگیر به مقوله انحرافات مهدویت، کاوشها در زمینه ترفند عوام فریبی این جریانها اندک است. شناخت این جریانها و نحوه رویارویی با آنها و نهادینه سازی رویکرد پیشگیرانه و مصونیت زایی، از جمله ضرورتهای پرداختن به این مقوله است. علاوه بر آن، میتوان از پیامدهای منفی اعتقادی مانند فرقهگرایی، هدردادن ظرفیتهای جامعه شیعی و تخریب اندیشه نجاتگرایانه مهدویت، جلوگیری کرد.
تحلیل ترفندهای مدعیان با رویکرد عوام فریبی در میان جریانهای انحرافی مهدویت در جذب مخاطب؛ مسئله اصلی این نوشتار است که با روش توصیفی – تحلیلی در محدوده تاریخ معاصر (حدود 1789م به بعد) به فرجام رسیده است. بر اساس مستندات موجود، این ترفند در قالب سوء استفاده از مقدسات دینی، مانند دعا نویسی، عریضه، استخاره و استناد به امور غیر قابل اثبات مانند معجزه و خواب و همچنین نسب سازی، لقب سازی و ترویج عالم گریزی صورت پذیرفته است.