1
استادیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی، تهران
2
دکترای علوم قرآن و حدیث از دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی، تهران
چکیده
«مهدویت» به عنوان آموزه مهم و مورد اجماع فرقههای اسلامی، دارای تعریف و تبیینهای متنوعی است. «زیدیه» به عنوان فرقه چهار امامی؛ تحقق «حکومت عدل و نفی ظلم» را محور و معیار دیگر عقاید خود قرار داده و تمام امور را دایر مدار این مسئله عنوان کردهاند. هرچند در تحلیل و گفتارهای سران و متفکران زیدیه از امامت، نص و نصب الاهی سخن به میان آمده و حتی به صورت فرعی و تبعی از روایات خاص مربوط به امام مهدی؟عج؟ بهره گرفته شده است؛ آن چه اصالت دارد، نفی ظلم و ستم و قیام برای تحقق آن است که خلیفهای از اهل بیت؟عهم؟ به صورت عام و نه معین آن را تحقق میبخشید. این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی، متون و گفتارهای «زیدیه» را بررسی و چگونگی بهره برداری زیدیه را از مفاهیم مهدوی، اعم از شخص امام، خلافت، برنامهها و علائم ظهور بهمنظور ایجاد «جامعه عدل» بازخوانی میکند. یافتههای مهم این تحقیق عبارتند از: محوریت قیام و امر به معروف و نهی از منکر در ساختار معرفتی امامت زیدیه و معیار قرار دادن آن در شناخت امام.