بررسی حدیث «لا تقوم‏ الساعة» در مکتب عرفانی ابن عربی و کیفیت دلالت آن بر ظهور مهدی موعود(عج)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه فلسفه دانشگاه شاهد تهران

2 استادیار گروه فلسفه دانشگاه شاهد

چکیده

حدیث «لاتقوم الساعه» یکی از مهم‌‌ترین احادیثی است که ابن عربی در اثبات ملازمه میان ظهور مهدی موعود(عج) و برپایی قیامت به آن تمسک می‌‌جوید. بر پایه این حدیث، یکی از مقدمات و شروط ضروری وقوع قیامت، ظهور مهدی موعود(عج) و سپس رحلت ایشان از دنیا به آخرت است؛ چراکه انسان کامل مظهر اسم الله و خلیفه الاهی بر روی زمین است و با نبود او، موجبات قیامت برای آن دوره انسانی فراهم می‌‌گردد. پرسش اصلی این نوشتار آن است که در مکتب ابن عربی، مدلول حدیث لاتقوم الساعه چیست و کیفیت دلالت آن بر ظهور مهدی موعود(عج) چگونه است؟ از این پژوهش که با روشی تحلیلی_توصیفی و انتقادی به سامان رسیده است، چنین حاصل می‌‌شود که اولاً، حدیث لاتقوم در منابع روایی شیعی یافت نشده و ابن عربی با تغییراتی نسبت به آنچه در منابع روایی اهل سنت آمده، آن را در آثار خویش مطرح کرده است. ثانیاً، با قطع نظر از اشتباه صورت گرفته در نقل حدیث، اساس مدعای ابن عربی و شارحان آثار او با نظر به احادیث و اعتقادات شیعی در مورد مهدویت صحیح است.

کلیدواژه‌ها