نوشتار حاضر بر آن است که نشان دهد سنت انتظار موعود منجی در کیش زردشت وجود داشته و در متون این دین به آمدن سه منجی موعود خبر داده شده است. همچنین میتوان این سه موعود را به ترتیب، با حضرت عیسی ع حضرت محمد ص و منجی موعود آخرالزمان در تمام ادیان الاهی مطابق دانست. در مورد دو موعود نخست، در تواریخ مسلمین از خود زردشت نقل و تصریح وجود دارد؛ اما در مورد منجی سوم، لفظ «استدریکا» به معنای «مرد عالِم» آمده است که عالمان مسلمان در کتابهای تحقیقی که در مورد سوشیانتها در آیین زردشت نوشته شده است، به تعیین مصداق آنها در تاریخ این دین نپرداختهاند. که این، میتواند یا ناشی از کم توجهی تاریخ نگاران مسلمان در این زمینه باشد؛ یا اینکه مفهوم موعود آینده را نوعی اسطورة بدون مصداق تلقی کردهاند. بر اساس نوشتار حاضر اندیشة موعود منجی در زمان زردشت اندیشهای شناخته شده بوده است و زردشت با توجه به شناخت مردم از مفهوم منجی، آمدن سه تن از آنها را تایید کرده که طبق برخی متون تاریخی پس از اسلام، نخستین سوشیانت بر حضرت عیسی ع منطبق است؛ دومین سوشیانت بر پیامبر اسلام ص و سومین سوشیانت، بر امام عصر عج انطباق دارد. به این ترتیب، نتیجه چنین است که در آیین زردشت همانند سایر ادیان الاهی، فقط آمدن یک منجی موعود مورد نظر است.