در طول تاریخ، مدعیان مهدویت، برای اثبات حقانیت خود، به متون دینی استناد کرده و با تطبیق نادرست آیات و روایات به نفع خود، برای انحراف افکار متدینان جامعه بهره جستهاند. هدف این پژوهش، پاسخگویی به پرسش پیش روست: «تطبیقات قرآنی احمد اسماعیل بصری در موضوع مهدیّون چیست و نقدهای وارد بر آن کدام است؟» در بیان ضرورت تحقیق، همین بس که جریانهای انحرافی در تطبیقات قرآنی، بیش از این که دغدغه فهم مدالیل و مراد جدّی آیات را داشته باشند؛ آنها را وسیلهای برای تأیید عقیده خود قرار دادهاند. بیتوجهی به سیاق آیات و دقت نکردن در چگونگی استنباط و برداشت نادرست از روایات تفسیری سبب شده است که جریان احمد اسماعیل بصری، از برخی آیات درباره مهدیّون، فهم غلط داشته باشند. همچنین تفسیر به رأی و بدون پشتوانه نقلی و عقلی مقبول، به تطبیق باطل آیات قرآن بر شخص خاص انجامیده است. روش تحقیق در این نوشتار، نقلی _ وحیانی (تحلیل متنی و بینامتنی آیات و روایات) و گردآوری دادها با شیوه کتابخانهای و استناد به اسناد نوشتاری و روش داده پردازی تحلیلی و انتقادی است. نتایج تحقیق نشان میدهد که تطبیقات قرآنی وی در مورد مهدیّون با معیارهای درست تطبیق سازگار نیست.