تاریخ حیات اجتماعی شیعه، با جامعة آرمانی ((مدینة الرسول)) آغاز شده است و به جامعه آرمانی ((مهدوی)) ختم میشود. غوطه وری در واقعیتهای موجود زندگی، شیعیان را از تکاپو، ارتقا و تعالی برای تقرب به جامعه متکامل عصر ظهور باز نداشته است. شاید به این دلیل باشد که نهال آموزه مهدویت همواره با روایتهای قوی و اندیشه خیزی از سوی امامان معصوم علیهم السلام آبیاری شده است.
این مقاله با رویکردی ((توصیفی ـ تحلیلی)) میکوشد تا مبانی نظری و ابعاد اندیشه مهدویت را از نظر امام رضا علیه السلام شناسایی کند. مقاله با مفروض گرفتن این نکته که اندیشه مهدویت، به مثابه فرجام متعالی و شکوهمند آینده جهان و سرمنزل متعالی و متکامل تاریخ بشری دارای ویژگی هایی منحصر به فرد، از دیدگاه امام رضا علیه السلام میباشد؛ به معنا شناسی مهدویت در اسلام میپردازد. بررسی انگارههای رضوی در تبیین آموزه مهدویت، نقطه آغازی است که نویسنده برای ارائه تصویری روشن از بحث برمی گزیند. در ادامه نیز به شاخصهها و ویژگیهای آموزه مهدویت از دیدگاه امام رضا علیه السلام اشاره میشود. در این زمینه، جهان شمولی اندیشه مهدویت؛ پیوندهای دوسویه انتظار و مهدویت؛ حضور منجی موعود و پیوند وثیق مهدویت و آینده نگری؛ از جمله یافتههای نگارنده در این زمینه است. به هر روی، نوشتار حاضر به مخاطبان پرسشگر خود این نوید را میدهد که عرصة پژوهش و تحقیق در حوزة پربار آموزة مهدویت، همچنان به همت بلند محققان امینی چشم دوخته که در بازنمایی این روند پر رمز و فریب صادقانه میکوشند.