«علی محمّد شیرازی» از جمله مدعیانی بابیت و مهدویت است که از نسخ شریعت اسلام، آوردن کتاب جدید و الوهیت خود سخن میگوید و چنین مینماید که آیینش بدیع و تازه است؛ لیکن بر اساس شواهد موجود، در بسیاری از ادعاهایش از جریانهای «حروفیه» و «نقطویه» الگو گرفته است.
این نوشتار با بررسی ادعاهای مهدویت، نسخ اسلام، کتابآوری و الوهیت سران بابیت؛ به پیشینهشناسی این دعاوی پرداخته و برای مخاطب روشن میسازد که این گونه ادعاها در آثار سران جریانهای حروفیه و نقطویه سابقه دارد و در حقیقت ادعای بهظاهر تازه سران بابیت، بازگوی سخنان کهنه این دو جریان است که این دو جریان، قرنها پیش از بابیان میزیستند.